Ευτυχώς ή δυστυχώς, η δύναμη του πεπρωμένου με έχει φέρει πολύ κοντά στον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Από σύζυγος μου παλαιός ποδοσφαιριστής, διεθνής με την Εθνική Νέων ποδοσφαίρου μου λέει αναρίθμητες ιστορίες από τα παλιά, εκφράζοντας το παράπονο ότι έπαιζε με ξένα παπούτσια που άλλοτε ήταν μεγάλα, άλλοτε μικρά…
Και να ήταν μόνο αυτό; Μου έχει μιλήσει για τα κυκλώματα που “μπλόκαραν” το μέλλον ταλαντούχων αθλητών, για την έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, για την ατυχία των τραυματισμένων αθλητών που δεν είχαν γιατρούς να τους περιθάλψουν. Έχω μάθει πλέον “από έξω και ανακατωτά” τις ιστορίες για τα ξερά γήπεδα με τις κρυμμένες λακούβες, για το “καπέλλο” που έβγαινε στα γήπεδα κάθε Κυριακή για να βάλουν οι φίλαθλοι λιγοστές δραχμές για τους συλλόγους και πολλά άλλα. Κάποιες φορές νόμιζα ότι υπερβάλλει… Μέχρι που….
Ο μικρός μας γιός, ο Μαρίνος, ακολουθώντας την λατρεία του πατέρα για τον αθλητισμό, από τα 3 του χρόνια ξεκίνησε να ασχολείται με διάφορα αθλήματα μέχρι να βρεί αυτό που του ταιριάζει. Τότε ήταν που άρχισα να αντιλαμβάνομαι τι σημαίνει αθλητισμός στην σύγχρονη Ελλάδα. Θα περίμενε κανείς να έχει βελτιωθεί η κατάσταση από τις δεκαετίες του 70 και 80 που έπαιζε ποδόσφαιρο ο σύζυγός μου…
Αλλά φευ…. Δυστυχώς τα πράγματα είναι ίδια και χειρότερα!
Το κράτος είναι πανταχού απόν. Ακόμα και οι μικρές επιδοτήσεις του παρελθόντος έχουν κοπεί. Οι αθλητικοί χώροι απλά δεν επαρκούν. Στις γειτονιές της Β Πειραιά, συνωστίζονται 15-20 σωματεία στο ίδιο γήπεδο. Γίνεται πραγματική μάχη για να βρεθεί μία ώρα για προπόνηση. Την ίδια στιγμή οι Δήμοι και οι Περιφέρειες δεν έχουν πόρους για να προβούν σε δημιουργία νέων αθλητικών εγκαταστάσεων. Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο να προτείνονται συγχωνεύσεις σωματείων. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΛΥΣΗ.
Τι σημαίνει η συγχώνευση; Ότι θα πάψουν να ασχολούνται τα ίδια παιδιά με τον αθλητισμό; Ή ότι θα αρχίσουν διαδικασίες επιλογής και κάποιοι αθλητές θα εκδιωχθούν από τα σωματεία; Έτσι θα λυθεί το πρόβλημα; ΜΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ; Αυτές οι διαδικασίες είναι ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ!
Σήμερα οι μοναδικοί πόροι των συλλόγων κάθε αθλήματος είναι τα έσοδα από τις συνδρομές των γονέων για τις ακαδημίες!
Στην Ελλάδα του κρατισμού και της δήθεν κοινωνικής μέριμνας (ψευδοσοσιαλισμού θα έλεγα εγώ), η κάλυψη των αναγκών επαφοίεται στους ταλαίπωρους γονείς… Έτσι οι αθλητικοί χώροι έχουν γεμίσει από απλήρωτους προπονητές, δυσαρεστημένους αθλητές και αγχωμένους γονείς. ΛΕΩ ΨΕΜΜΑΤΑ;
Μήπως είναι καλύτερη η κατάσταση στα “προνομιούχα” βόρεια προάστια; Θα αστειευόμαστε μάλλον!
Το ΔΗΜΟΣΙΟ ΟΑΚΑ έχει γίνει ιδιωτική εκμετάλλευση. Όποιος αθλητής (ακόμα και εάν ανήκει σε Εθνική Ομάδα) πρέπει να πληρώνει 90 ευρώ τον χρόνο για να αθλείται! Ζω αυτήν την κατάσταση εδώ και 3-4 χρόνια…
Πληρώνω με το αίμα μου όπως όλοι οι γονείς ή αθλητές για να αθλείται το παιδί μου σε ένα “στάδιο” που δεν έχει βαλβίδες για ρίψεις, το “κλειστό” ακόμα και παραμονές Ολυμπιακών αγώνων ΕΜΠΑΖΕ ΝΕΡΑ (!!!) και η πρόσβαση σε αυτό είναι περιορισμένη παρά το ότι πληρώνουμε! Πρόσφατα είχαμε τον σοβαρό τραυματισμό του Παγκόσμιου πρωταθλητή Φιλιππίδη ΣΕ ΛΑΚΚΟΥΒΑ που υπήρχε στον διάδρομο του άλματος επί κοντώ!
Τα σωματεία εναγωνίως αναζητούν στήριξη… από ποιόν; ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΔΙΩΤΕΣ! Και πολύ καλά κάνουν…
ΟΜΩΣ…. Το ασύδοτο κράτος ακόμα και σήμερα ΔΕΝ ΑΠΑΛΑΣΣΕΙ από τις δαπάνες των επιχειρήσεων τις ΧΟΡΗΓΙΕΣ! Δηλαδή ενώ δεν βάζει ευρώ, δεν δίνει κίνητρο στις επιχειρήσεις να χρηματοδοτήσουν τον ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟ αθλητισμό!
Μίλησα πριν για απλήρωτους προπονητές. Ας δούμε τι καθεστώς επικρατεί σήμερα.
Ας ξεκινήσουμε από το ποδόσφαιρο. Δεν υπάρχει περίπτωση κάποιος να μπορέσει να προπονήσει έστω και ακαδημίες αν δεν έχει δίπλωμα προπονητή “FIFA”. Για να το αποκτήσει αυτό πρέπει να “επενδύσει” από 1.500 ευρώ έως 10.000 ευρώ! Για να παρακολουθήσει σεμινάρια μίας εβδομάδας!!! Την ίδια στιγμή το ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ “παράγει” προπονητές τόσο από τα ΤΕΦΑΑ όσο και από τα ΙΕΚ.
Έρχεται ο φτωχός γονιός και πληρώνει για να σπουδάσει το παδί του σε ένα ΙΕΚ προπονητής ποδοσφαίρου. Θα επενδύσει 3.000-4.000 ευρώ και δυόμισι χρόνια από την ζωή του παιδιού του. Το αποτέλεσμα θα είναι το παιδί αυτό να μην μπορεί να δουλέψει αν δεν τα “ακουμπίσει” στην FIFA!
Και αναρωτιέμαι εγώ σαν ιδιοκτήτρια ΙΕΚ. ΠΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΟΡΙΣΟΥΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΩΣΤΕ ΤΑ ΠΤΥΧΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΣΟΤΙΜΑ ΜΕ ΤΗΣ FIFA;
ΚΑΘΟΛΟΥ είναι η απάντηση! Όμως το θέμα είναι πόσα θα εισπράξει η FIFA… Γιατί οι προδιαγραφές μας είναι ανώτερες….
Είναι άραγε ίδιο το καθεστώς στα άλλα αθλήματα; ΟΧΙ είναι η απάντηση. Η κάθε “Ομοσπονδία” έχει το δικό της “βιολί”. Άλλο ισχύει για το ποδόσφαιρο, άλλο για τον στίβο, άλλο για την κολύμβηση και άλλο για το …σκάκι.
Και τι γίνεται τελικά; Έχουμε φτάσει στο σημείο να “απασχολούνται” με μισθούς πείνας προπονητές με πτυχίο, χωρίς πτυχίο, με γνώσεις, χωρίς γνώσεις… ΚΥΡΙΩΣ ΟΜΩΣ ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟΙ, με καμία διασφάλιση των μισθών τους… λες και αυτοί δεν έχουν οικογένειες να ταϊσουν!
Επειδή μου αρέσει να λέω τα σύκα.. σύκα και την σκάφη… σκάφη, ο Κοντονής προσπάθησε με ένα νομοσχέδιο που … είναι δύο χρόνια μετά στην … διαβούλευση να βάλει μία σχετική τάξη. Αλλά… ακόμα διαβουλευόμαστε αφού δεν το εγκρίνει η FIFA. Σημειωτέον ότι ειδικά για το ποδόσφαιρο ο παγκόσμιος “άρχων” απειλεί με αποβολή τα κράτη που δεν συμμορφώνονται! ΔΗΛΑΔΗ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΚΡΑΤΟΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ!
Θα μου πείτε εσείς, ΚΑΛΗ Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΑΝΝΗ… ΑΛΛΑ ΕΧΕIΣ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙΣ;
ΦΥΣΙΚΑ ΕΧΩ!
1. Άμεση νομοθέτηση της φορολογικής απαλλαγής της ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΧΟΡΗΓΙΑΣ σε αθλητικές εκδηλώσεις, σωματεία, αθλητές κλπ. Αυτό να ισχύει τόσο για επιχειρήσεις όσο και για ιδιώτες!
2. Άμεση νομοθέτηση και κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων πτυχιούχων ΤΕΦΑΑ και ΙΕΚ όσον αφορά το προπονητικό επάγγελμα.
3. Άμεση νομοθέτηση της υποχρεωτικής ασφάλισης προπονητών και αθλητών από τα σωματεία. Μάλιστα προτείνω την θεσμοθέτηση της επιλογής ιδιωτικής ασφάλισης αντί της κρατικής.
4. Άμεση θεσμοθέτηση ιδιωτικών επαγγεματικών ταμείων ασφάλισης από τις επί μέρους Ενώσεις αθλητικών συλλόγων και πλήρη φορολογική απαλλαγή των εισφορών σε αυτά
5. Φορολογική απαλλαγή για κάθε είδος αθλητικής δαπάνης των νοικοκυριών που αφορά είτε στα μέλη τους είτε σε τρίτους
6. Συνδιαχείριση και διαμοιρασμό εσόδων από αθλητικές διαφημίσεις ανάμεσα σε
Δήμους και Σωματεία
Αν υλοποιηθούν – έστω και κάποια από – τα ανωτέρω, το κράτος δεν χάνει τίποτα αλλά οι πολίτες επωφελούνται τα μέγιστα. ΝΑΙ ΑΝΟΙΞΤΕ ΔΡΟΜΟ ΣΤΟΥΣ ΙΔΙΩΤΕΣ!
Αυτά προτείνω για να λυθεί άπαξ δια παντός το πρόβλημα!
Πέραν όμως από προτάσεις, προσπαθώ να αποδεικνύω με πράξεις τα λεγόμενα μου.
Το ΙΕΚ DATA TYPE που διευθύνω, προσπαθεί μέσα σε ένα αντίξοο περιβάλλον, να αγκαλιάζει τα ερασιτεχνικά σωματεία του Πειραιά και της Αθήνας. Ξέρουμε ότι οι διοικούντες και οι αθλητές είναι πραγματικοί ήρωες. Στα μέτρα των δυνατοτήτων μας, χορηγούμε είτε με προμήθεια αθλητικού υλικού είτε με υποτροφίες, σωματεία και αθλητές. Δεν το κάνουμε για την φορολογική απαλλαγή..γιατί δεν υπάρχει… Το κάνουμε γιατί αγαπούμε τους νέους, γιατί αγαπούμε τον αθλητισμό, γιατί αγαπούμε την γειτονιά μας!
Απόλλων Σμύρνης, ΑΕ Αχιλλέα-Θύελλας Κορυδαλλού, FC Atlas-Longlived, Α.Ο. Πεύκης, ΓΣ Κηφισιάς είναι κάποια από αυτά. Είμαι δε πολύ υπερήφανη που χορηγούμε την ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΗ Σοφία Παπαδοπούλου και … κυρίως τον γιό μας πρωταθλητή σφαιροβολίας Μαρίνο.
Στα μέτρα των δυνατοτήτων μας θα επεκτείνουμε το πρόγραμμα χορηγιών μας σε αρκετά αθλητικά σωματεία της Β’ Πειραιά!
Ο ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ!
0
0
